Marinke en ik zijn een tijd vrienden geweest, dit nieuws raakt me dus. Ik heb haar zien vechten, dromen en realiseren. Van afstand heb ik gevolgd hoe ze haar zelfgeleerde haakkunsten met de wereld deelde en prachtige dingen liet gebeuren. Waar ze de kracht en inspiratie vandaan haalde- ongelofelijk. Ik was zo blij dat dit haar vervulling gaf en ik hoopte dat het leven haar weer zou toe lachen. Voor haar maar ook de mensen om haar heen (familie, vrienden, etc.) vind ik dus het heel triest dat ze er niet meer is. Ik wens jullie sterkte met dit verlies!
AB